Meşa Selimoviç
Balkanların en büyük yazarı.
26 Nisan 1910’da, Bosna’nın Tuzla şehrinde dünyaya gelen Mehmed Meşa Selimoviç, ilk ve ortaöğretimini aynı şehirde tamamlamıştır. Lise yıllarında yazmaya başladığı ilk şiir ve denemeleri, okulun Prvjenče adlı dergisinde yer alır. 1929 yılında, lise mezuniyeti sonrası, sırf babası istediği için Belgrad Üniversitesi Madencilik Fakültesine kaydolur. Ama burada tutunamayıp aynı yılın sonbaharında Hukuk Fakültesine geçen yazar, buradan da Sırp-Hırvat Dili ve Yugoslav Edebiyatı Bölümüne geçiş yapar. 1936 yılının sonbaharında, Yugoslavya Krallığı Milli Eğitim Bakanlığınca alınan karar doğrultusunda askerlikten muaf tutulan Selimoviç, Tuzla Lisesi’nde öğretmenlik görevine başlar.
İkinci Dünya Savaşında, komünistlerle anti-Nazi direnişinde iş birliği yaptığı gerekçesiyle, Nazi yanlısı faşist Hırvat örgütü Ustaşalar tarafından tutuklanan ve dört ay hapis yattıktan sonra delil yetersizliğinden serbest bırakılan yazar, o dönem yayımına yeni başlanan Oslobodjenje gazetesinde yazmaya başlar ve sonrasında Tuzla Birliği'nin Komünist Partisinde görev alır.
Siyasi ve ekonomik sebeplerden, sürekli Saraybosna ve Belgrad arasında gidip gelen yaşamına büyük eserler sığdıran Selimoviç’in başlıca hikâyeleri ve romanları şöyledir: Kırgın Adam (1947), İlk Bölük (1950), Yabancı Ülke (1957), Sessizlikler (1961), Sis ve Ay Işığı (1965), Derviş ve Ölüm (1966), Kale (1970), Kızıl Saçlı Kız (1970), Ada (1974).
Selimoviç, 1970'te Yugoslavya'nın en prestijli ödülü olarak kabul edilen Avnoj Ödülünü aldı. Çember adlı son romanını henüz tamamlayamadan, 11 Temmuz 1982 yılında Belgrad’da vefat etti.
Yazarın KİTAPLARI
