Juan Carlos Onetti
Sürgünde bir romancı.1909 senesinde Uruguay’ın başkenti Montevideo’da doğdu. Uruguay’da gazetecilikle başladığı meslek hayatını daha sonraları taşındığı Arjantin’de, sinema eleştirmenliği, senaryo yazarlığı, kütüphanecilik gibi çeşitli işler yaparak sürdürdü. Uruguay’da kurulan diktatörlük tarafından tutuklanmasının ardından, 1974’te Madrid’e sürgüne gönderildi ve takip eden yıllarda İspanyol vatandaşlığına geçerek, 1994 yılında yaşamını yitirdi. Romanlarıyla tanınan yazar, şiir, hikâye ve deneme yazarlığı yapmasının yanı sıra, etkisi eserlerinde fazlasıyla görülen William Faulkner gibi Kuzey Amerikalı yazarların kitaplarını İspanyolcaya çevirdi. Yazarlık hayatı boyunca çeşitli ödüller aldı ve 1980 yılında Cervantes Ödülü’ne layık görüldü. 1939 yılında basılan ilk romanı El Pozo’yu takip eden yıllarda, en iyi romanı olarak gördüğü La Vida Breve (1950) de dahil olmak üzere, Los Adioses (1954) ve yazarın geçtiğimiz yıllarda Tersane adıyla Türkçe’ye kazandırılan ilk kitabı El Astillero (1961) gibi bir dizi başyapıtı yayımladı. Cuando Ya No Importe (1993), yaşamı boyunca edebiyata yirmiyi aşkın eser kazandıran yazarın son romanıdır. Kitaplarında Montevideo’nun bir izdüşümü sayılabilecek olan ve ilk defa La Casa en la Arena (1949) kitabında ortaya çıkan Santa María adında bir şehir-evren yaratmıştır. Kendine özgü varoluşçu anlatımıyla da tanınan yazar, modern Latin Amerika romanının en önemli yazarlarından biri kabul edilmektedir.